علاوه بر گسکت دو جزئی این، از سایش و اصطکاک قطعات متحرک از طریق سطوح جداکننده جلوگیری می کنند.
هنگامی که از الاستومرها یا واشرهای عایق استفاده می شود، باید از موادی ساخته شوند که به راحتی تغییر شکل داده و هر فضای خالی را پر کنند. واشرها معمولاً از ترکیب موادی مانند فلز نرم یا گرافیت انعطاف پذیر ساخته می شوند.
برای دستیابی به آب بندی دقیق، این واشرها بین سطوح با فشار بیشتر قرار می گیرند: پس از اتصال، واشرها نباید تحت فشار داخلی یا خارجی فشرده شوند تا به بهترین نحو از نشتی جلوگیری شود. تراکم پذیری: واشرها باید تحت فشار گسکت دو جزئی فشرده شوند و عیوب اتصال را ترمیم کنند.
مقاومت در برابر نازک شدن: در هنگام اعمال نیرو و دما، واشر نباید ضخامت خود را از دست بدهد. این باعث می شود که فاصله بین اتصالات باز شود و پیچ ها شل شوند
در نهایت باعث نشتی می شود. انعطاف پذیری: اگرچه اتصال در محل شستشو معمولاً ثابت است، تحت تأثیر دما و فشار، حرکات جزئی رخ می دهد. واشر باید بتواند این حرکت را جبران کند.
مقاومت شیمیایی: واشرها باید در برابر خوردگی و اثرات مواد شیمیایی مقاوم باشند. تعویض آسان: واشر پس از استفاده به راحتی جدا می شود.
گسکت دو جزئی مقاومت در برابر دما: واشر باید بتواند بالاترین و کمترین دما را در طول فرآیند و همچنین اثرات دمای خارجی و داخلی اتمسفر را تحمل کند. ضد خوردگی: واشرها نباید باعث خوردگی فلنج شوند.
واشرهای کمپروفیل معمولاً از یک حلقه فلزی شیاردار با یک لایه انعطاف پذیر (مانند گرافیت) در دو طرف تشکیل شده است. این مدل واشر با وجود انعطاف پذیری مناسب در برابر تغییرات دما و فشار، گزینه مناسبی برای مبدل های حرارتی محسوب می شود. علاوه بر این، واشر Comprofile را می توان چندین بار پس از تعمیر و بازسازی استفاده کرد.